امروز یه مقاله داریم درباره ی هوش مصنوعی ، این روزها زیاد این اسم را می شنویم ولی درواقع هوش مصنوعی چیز جدیدی نیست و از زمان ساخت دستگاه های الکترونیکی تقریبا بحث هوش مصنوعی داغ بئده اما چه چیزی هوش مصنوعی را جدید نگه میدارد؟ پس از پایان این مقاله شما خواهید فهمید که:
هوش مصنوعی چیست؟ چگونه کار میکند؟ چه شرکت هایی بر روی آن تحقیق میکنند؟ در زندگی ما چه نقشی دارد؟ آیا ما هم با هوش مصنوعی سر وکار داریم؟ آینده ی هوش مصنوعی کجاست؟ و...
همانطور که گفتم هوش مصنوعی (Artificial intelligence) چیز جدیدی نیست اما مسئله اینست که این فناوری روز به روز درحال تکمیل شدن است تا روزی بتواند مانند مغز یک انسان فکر کند و پاسخ بدهد. درواقع هوش مصنوعی یک تکنولوژی همراه با پردازنده ها و تراشه های پیچیده ایست که بتواند یکسری تصمیم گیری هایی را انجام دهد و در سطوح پیشرفته و آینده نگری حتی مانند مغز یک انسان کار کند. درواقع اینکه شما مایکروفرتون را تنظیم میکنید و سر یک زمان مشخصی غذای حاضز تحویل میگیرید یک نوع هوش مصنوعی ساده است. هم اکنون هوش مصنوعی بیشتر در ساخت ربات ها و حتی کار های نظامی و دستگاه های دولتی برخی کشور ها دردست تحقیق و مطالعه است. درواقع هوش مصنوعی در زندگی امروزی نقش مهمی دارد اما شاید نقشش در آینده بسیار پررنگ تر باشد. هواپیماها و همین کامپیوتر شما هم دارای هوش مصنوعی است. اگر شما یک موبایل هوشمند دارید آن هم دارای یک نوع هوش مصنوعی است. و اکثر وسایل امروزی دارای هوش مصنوعی هستند و جالب اینجاست که هر وسیله ای که هوشمند نامیده شد دارای نوع خاصی از هوش مصنوعی است مانند بسیاری از تلویزیون های جدید امروزی.
"
آزمون تورینگ آزمونی است که توسط آلن تورینگ در سال ۱۹۵۰ در نوشته‌ای به نام «محاسبات ماشینی و هوشمندی» مطرح شد. در این آزمون شرایطی فراهم می‌شود که شخصی با ماشین تعامل برقرار کند و پرسش‌های کافی برای بررسی هوشمندی او بپرسد. چنانچه در پایان آزمایش نتواند تعیین کند که با انسان در تعامل بوده است یا با ماشین، تست تورینگ با موفقیت انجام شده است. تا کنون هیچ ماشینی از این آزمون با موفقیت بیرون نیامده است. کوشش این آزمون برای تشخیص درستی هوشمندی یک سیستم است که سعی در شبیه سازی انسان دارد.
"
شرکت IBM توانست برای اولین بار تراشه هایی شبیه مغز انسان به نام واتسون را در مسابقه ی تلویزیونی هوش برتر آمریکایی شرکت دهد. و توانست توجه بسیاری را جلب کند.هم اکنون این شرکت درحال تحقیق پروژه ای به نام سیناپس که همان تارهای عصبی مغز انسان هستند کار میکند. والبته تراشه های هوش مصنوعی انسان دارای یک هسته سیلیکونی با قابلیت تقلید از نرون های مغز وسیناپس و سلسله اعصاب هستند. یکی از این تراشه های دوهسته ای شرکت IBM دارای 262144 سیناپس است که قابلیت برنامه ریزی دارد. همچنین نوع دیگری از آنها دارای 65536 سیناپس و قادر به یادگیری است.
اما مشکل این شرکت ها در حجم و اندازه و مصرف بالای این تراشه هاست که واقعا مسئله ی مهمی است و اگر بخواهیم این تراشه ها را در ربات های انسان نما یا گجت های کوچک روزمره به کار ببریم کاری غیر ممکن است. اما اهداف آینده ی این شرکت ساخت یک کامپیوتر با بیش از 10میلیارد سلول عصبی و 100 میلیون نرون است.
پروژه ی مورد تحقیق این شرکت به سال 1950 برمیگردد. وهدف پاسخ دادن به سوالات عمیق انسان توسط ماشین هاست.
آزمون تورینگ که دربالا اشاره ی کوتاهی به آن شد در واقع اینگونه کار میکند که در این آزمون، دو شخص با جنسیت‌های متفاوت، از طریق یادداشت با شخص سومی که قاضی است گفتگو میکنند. قاضی این دو بازیکن را نمی‌بیند، و با پرسش و پاسخ سعی دارد تشخیص دهد کدام یک مرد و کدام یک زن هستند. نقش بازیکن اول این است که قاضی را به نحوی بفریبد که در تشخیص جنست آن دو اشتباه کند.
تورینگ نقش بازیکن فریبکار را به ماشین سپرد، و در صورتی که این ماشین موفق شود که قاضی را بفریبد، از آزمون موفق بیرون آمده است و می‌توان آن را ماشین هوشمند نامید.
البته این آزمون مشکلات بسیاری دارد و برای آزمون هوش های مصنوعی امروزی نیز کمی ناکارآمد است. درواقع همه این مسئله را می دانند که سرعت انجام عملیات در کامپیوتر ها بسیار بالاتر از مغز انسان است و ایجاد مشکل در داده های ورودی و خروجی نیز بسیار کم است پس کمی غیر عادی به نظ میرسد اگر شما بخواهید درعملیات های ریاضی با یک ماشین مسابقه بدهید درواقع هدف اینست که این هوش ها بتوانند مانند انسان ها تفکر کنند و قدرت تحلیل و پاسخگویی داشته باشند در حالی بسیاری از شرکت ها درحال بررسی هدف های کوچکتری هستند تا به هدف نهایی هوش مصنوعی درست یابند و قبل از آن بسیاری از افرادی که فلسفه مطالعه میکنند نیز در رسیدن به تعریفی یکسان و جامع درمورد تفکر هم میتوانند شرکت ها را در رسیدن به هدف کمک کنند. در واقع هوش های مصنوعی باید بتوانند یاد بگیرند و خود قابلیت برنامه ریزی برنامه های جدید را داشته باشند نه اینکه یک انسان به عنوان کاربر برای آن برنامه ای بنویسد.
شاید گاهی اوقات در خبر ها ساخت یک ربات جدید با قابلیت یادگیری و درس گرفتن از اشتباهات را شنیده اید و این یک نمونه از اهداف هوش مصنوعی است.
کارکردن و مطالعه دراین باره تنها به دانستن یک دانش نیاز ندارد بلکه باید بیشتر با مغز انسان ها و خواص فیزیولوژیکی و حتی نحوه ی کارکردن آن و بسیاری از موارد دیگر آشنا شد تا بتوان ماشینی ساخت که قابلیت یادگیری،تفکرو حل مسائل و قدرت تحلیل را داشته باشد و حتی بتواند خطاهای انسانی مانند سرعت کمتر در تفکر و محاسبات و خطای انسانی را نیز بگیرد.
مقاله ی بالا گوشه ای بسیار کوچک از تحقیقات درباره ی هوش مصنوعی بود و بیشتر هدف آشنا شدن خواننده با هوش مصنوعی بود اما اگر شما به این موضوع علاقه مند شدید میتوانید به پایگاه های زیر که بخشی از منابع مقاله ی ما نیز بود هم سر بزنید:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر